“Het toeval was altijd mijn beste assistent.” Agnes Varda was filmregiseuse, ze heeft 12 speelfilms en 19 documentaires gemaakt en daarnaast ook nog een aantal korte films. Ze werkte intuitief maar ook grondig. Ze combineerde vaak documentaire met fictie. Ze was vaak aanwezig in haar eigen films en toch ging het haar altijd om de anderen. Ze was oprecht nieuwsgierig naar mensen en wat hen beweegt.
Het was de film Sans toit, ni loi, uit 1985 waarmee ze mijn hart veroverde. Ze volgt in de film een zwerfster in de laatste maanden van haar leven. Een tragisch verhaal, maar door de lens van Varda, is het ook mooi op een droge manier. Ontroerend en tragisch, maar zonder zwaar of sentimenteel te worden.
In haar laatste film Visages, villages, reist ze met een jonge kunstenaar door Frankrijk. Ze portretteren mensen en plakken de afbeeldingen op grote muren of schuren. De gesprekken die ze hebben zijn heel fijn om naar te luisteren.
Le hasard a toujours été le meilleurs de mes assistents.
Agnes Vard in Visages, villages
De film Visages, villages kun je bekijken via Cineart of bij Pathe thuis (betaald)