Ze mag natuurlijk niet ontbreken in mijn lijst: Aletta Jacobs (1854-1929). Op haar zestiende stuurde ze een brief naar de minister om toestemming te vragen te studeren. Hij antwoordde dat ze te jong was, dus probeerde ze het een jaar later nog een keer, en kreeg onverwachts toestemming. Zo werd ze de eerste vrouw die studeerde en promoveerde aan een Nederlandse universiteit.
Als huisarts vestigde ze zich in Amsterdam, waar ze wekelijks gratis spreekuren hield, cursussen gaf en het pessarium als voorbehoedmiddel introduceerde. Veel mensen in die tijd dachten dat een vrouw vooral vruchtbaar was tijdens de menstruatie dus seksuele voorlichting was geen overbodige luxe.
Al in 1883 begon haar strijd voor vrouwenkiesrecht, pas in 1919 werd het ingevoerd. Ze was ook een overtuigde pacifist en reisde de wereld rond om wereldleiders van de noodzaak tot samenwerken te overtuigen.
De man zal van zijn troon als ‘heer der schepping’ moeten afdalen en zich in het vervolg tevreden moeten stellen met een plaatsje naast de vrouw, die als politiek gelijkwaardige, als vriendin, als medewerkster op elk gebied steeds aan zijn zijde zal staan.
Aletta Jacobs, uit haar speech bij het invoeren van het algemeen vrouwenkiesrecht