Billie Holiday (1915-1959) begon al rond haar vijftiende in nachtclubs te zingen. Dat was een manier om te ontsnappen aan haar werk als prostituee. Op haar achttiende werd ze ontdekt en nam haar eerste plaat op. Ze groeide uit tot een legendarische jazz zangeres en werkte samen met grote jazz musici. Ze schreef haar eigen liedjes en had een heel eigen geluid.
Haar uitvoering van Strange Fruit (over liquidatie van zwarte amerikanen) is hartverscheurend. Toen ze dit lied in 1939 voor een publiek zong, gaf dat veel opschudding. Niet lang daarna werd ze opgesloten wegens druggebruik, veel mensen geloven dat de drugs enkel een aanleiding was.
Op de vraag waarom zoveel beroemde jazz muzikanten jong sterven zegt Billie:
“We try to live 100 days in one day. I myself have tried to please so many people. I guess we all suffer.”
Er zijn veel boeken en films over haar. Ze gebruikte veel drank en alle soorten drugs, ze had veel minnaars, mannen en vrouwen. Ze had een paar destructieve relaties met mannen die haar in elkaar sloegen en misbruik van haar maakten, daar schreef ze dan vervolgens mooie liedjes over.
Ze wordt vaak afgeschilderd als een tragisch slachtoffer. Toch zeggen veel vrienden van haar dat ze leefde zoals zij wilde leven. Ze was een sterke vrouw met een mooie sensuele stem, die zelfs onder de invloed een geweldige perfomance kon geven.
I always wanted to sing like Louis Armstrong played, I always wanted to sing like an instrument.
Billie Holiday
Kijk hier voor een overzicht van alle portretten van vrouwen tot nu toe