Eva is de enige vrouw uit mijn serie van 100 vrouwen die ik zelf zag opgroeien. Al heel jong zag ik in haar ogen een grote liefde voor het leven. Gretig reikte ze uit naar wat net buiten haar bereik lag, geen grens was heilig.
Eva is mijn nichtje. Het lijkt wel gisteren dat ze met haar vier jaar jongere neefje – mijn zoon – op avontuur ging. Samen over hekken klimmen en over slootjes springen, altijd nog net iets verder. Voor mijn moederhart soms spannend, maar juist deze onverschrokken aard, samen met haar grote verbeeldingskracht, bewonder ik in haar. En ze doet me ook denken aan mijn moeder, haar oma.
Op school had Eva het moeilijk. Het was zoeken om een plaats te vinden waar ze kon gedijen. Uiteindelijk volgde ze een alternatief pad en bracht naast school vooral veel tijd door op een biologische geitenboerderij. Hier leefde ze in de natuur en was de cirkel van leven en dood dichtbij. Ze hielp bij de geboorte van lammetjes en het plukken van kippen. Ze leerde leven met de seizoenen, volgens het ritme van zaaien en oogsten.
Op haar zeventiende begon Eva op de kunstacademie in Maastricht, daar was ze als een vis in het water. In de kunst wordt het opzoeken van nieuwe gebieden en grenzen juist gewaardeerd. Eva leerde haar ervaring om te zetten in beelden en verhalen. Haar afstudeerproject in 2019 was een documentaire over boeren, met als startpunt de boerderij waar ze mee opgroeide: “Farmer philosophers.“
Na de kunstacademie volgde ze een tweede bachelor aan de universiteit en nu werkt ze mee aan documentaires en video producties, als cameravrouw, als regie- en productie-assistent. Haar droom is eigen documentaires maken. Op dit moment werkt ze aan een project over ‘The Traditional Dream Factory’ (TDF), een dorp in Portugal waar mensen een nieuwe manier van samenleven onderzoeken, met elkaar en in verbinding met de natuur.
I use film to share inspiring philosophies that build a positive future.
Eva Lucia Dekkers
Lees meer over Eva Lucia Dekkers op haar website.