
Marguerite Yourcenar (1903-1987) filosoof en schrijver, verloor al jong haar moeder en werd opgevoed door haar vader die haar buiten het reguliere schoolsysteem lesgaf. Dankzij de erfenis van haar moeder reisde ze veel en in 1939, bij de opkomende oorlogsdreiging, vertrok ze naar New York. Vanaf 1950 woonde ze in een houten landhuis, dicht bij de Amerikaans-Canadese grens. Een plaats waar het zeven maanden per jaar streng wintert. In dit landhuisje, “modeste, mais logeable, accueillant sans apprêt, bourré de livres”, schreef ze het grootste deel van haar werk.
Haar roman “Het hermetisch zwart” las las ik toen ik er nog veel te jong voor was, of misschien was ik dat juist wel niet. Ik was 17 en het verhaal over de zwervende alchemist maakte diepe indruk. Ik herinner me de eenzaamheid van de hoofdpersoon en het besef dat wetenschappelijke vooruitgang nooit te stoppen is. Ik vond het op die leeftijd irritant dat veel filosofen en grote schrijvers mannen waren, dus het het deed me goed dat deze vrouw bestond. Marguerite Yourcenar was eerste de vrouw die toegelaten werd tot de Academie Francaise in 1980.
“Leaving behind books is even more beautiful — there are far too many children.”
Marguerite Yourcenar
Je kunt veel meer lezen over Marguerite Yourcenar bij kenniscentrum Rosa.