Rigoberta Menchu (1959) groeide op in een klein dorpje in de bergen in het noorden van Guatemala. Op de foto’s ziet het er hemels uit. Via haar ouders was ze verbonden met de Maya cultuur, maar ze gingen ook naar de Katholieke kerk. Zelf zegt ze dat ze het beste van beide culturen heeft meegekregen.
Toen ze 21 was, werden haar moeder en broer gekidnapt, gemarteld en vermoord door het Guatemalteekse leger. Hetzelfde jaar overleed haar vader bij een brand in de Spaanse ambassade. Haar andere broer werd in 1984 doodgeschoten door het leger.
Al vanaf jonge leeftijd was ze actief als mensenrechten activist en ze blijft tot de dag van vandaag strijden voor gerechtigheid. Ze heeft zich onder andere ingezet voor vervolging van de verantwoordelijken voor de genocide op de Maya bevolking in Guatemala. In 1992 ontving ze de Nobelprijs voor de Vrede. Als ik haar hoor spreken, word ik geraakt door de zachte kracht van haar stem. Geen spoor van bitterheid of verongelijkt zijn, maar daarmee niet minder strijdbaar.
I am like a drop of water on a rock. After drip, drip, dripping in the same place, I begin to leave a mark, and I leave my mark in many people’s hearts.
Rigoberta Menchu
Luister hier naar een toespraak van Roberta Menchu uit 2019.