Rineke Brinkhof is opgeleid als fysiotherapeut maar ze is meer dan dat. De eerste keer dat ik bij haar kwam met een pijnlijke schouder, vijfentwintig jaar geleden, was ze niet onder de indruk. “Kijk nou hoeveel spieren je aanspant om die schouder te ontzien.” merkt ze lachend op “is dat echt nodig?”
Rineke heeft gouden handen, iedereen die bij haar op de tafel heeft gelegen zal dit beamen. Door de jaren heen werd ze vaker gevraagd om internationaal een rol te spelen of lezingen te geven voor grote groepen. Maar ze besloot haar tijd te geven aan kleine groepen en individuele behandelingen. “Want” zo zegt ze stellig, “groter groeien is niet altijd de juiste weg.”
“Misschien is het mooi om ook een jong meisje te schilderen voor jouw serie portretten” zei ze onlangs. Dus vroeg ik haar om een kinderfoto. Ook omdat Rineke in haar werk vaak patronen uit de kindertijd blootlegt, die in je lichaam vast zijn gaan zitten, zonder dat je daar erg in had.
Op haar zeventigste verjaardag vroeg Rineke een kunstenaar om een vloerkleed te ontwerpen naar een beeld uit een droom. In de droom dwarrelen alle mensen als pluisjes onrustig door elkaar in de lucht naar de aarde. Na een tijdje wordt het stil en als ieder deeltje zijn eigen plek inneemt, vormt zich een patroon van een adembenemende schoonheid.
Aan deze droom denk ik als ik wel eens twijfel aan mijn plaats in de wereld of mezelf teveel vergelijk met anderen. Ik hoef ‘alleen maar’ mijn eigen plek in te nemen. En als ik eens in de zeven jaar in paniek met mijn schouder bij Rineke kom, dan lacht ze me liefdevol uit. Ze helpt me om de pijn te verzachten en mijn persoonlijke drama te relativeren. Daar is ze goed in.
Adem je nog?
Rineke Brinkhof
Zijn je kaken zacht?
Kun je dit ook doen met de helft van de inspanning?
Rineke Brinkhof is op 30 juni 2024 overleden. Ze was tot de laatste dag aanwezig met aandacht en liefde voor iedereen om haar heen. Ze leeft voort in alle mensen die ze geraakt heeft.