Portretten van vrouwen en voorouders

Saskia Leenes 94/100

Saskia Leenes

Saskia Leenes 94/100

Een vagebond, dat is het woord dat bij me opkomt als ik haar moet omschrijven, of misschien een sjamaan. Altijd onderweg, steeds nieuwe avonturen, levend met de elementen en waar de wind haar brengt.

We ontmoetten elkaar in 1986 op onze eerste dag aan de kunstacademie in Arnhem. We wisselen een blik van herkenning. We voelen ons veel ouder dan de anderen. Zij zijn jong en groen, wij hebben al een leven achter ons, we zijn 20 en 21 jaar. In de pauze na de eerste les staan we  apart van de anderen en drinken samen vieze koffie uit een kartonnen bekertje. Zo eenvoudig, zonder veel woorden, worden we vrienden voor het leven.

Korte tijd zijn we buren maar Saskia woont nooit lang op dezelfde plek. Van ons kraakpand in Arnhem verhuisde ze naar een etage met uitzicht op de Rotterdamse haven. Naar een mooi oud huis in hartje Rotterdam en dan weer naar een caravan in het groene hart. Een herenhuis in Middelburg, een huisje in Vlaanderen, een tent in Spanje en nu sinds een aantal jaren in een klein dorpje in Hongarije, in een oude brandweerkazerne. 

Saskia Leenes zong in de band waar mijn man drumde, jaren voordat ik hem ontmoette. Als kok zat ze in de top tien van Masterchef op TV, waar ze werd geroemd om haar bereiding van groente. Ze was ook therapeut en schilder. Een mens vol talenten, altijd zoekend, niet helemaal passend in de gewone maatschappij. Maar altijd samen met Ronnie, haar man en de bassist van de band.

Na een tijd van ziekte en crisis heeft haar leven nu in Hongarije weer nieuwe glans gekregen. Ogenschijnlijk vullen haar dagen zich met kleine dingen: rommelen in huis en tuin, paddenstoelen en kruiden verzamelen, zingen, schilderen, koken op de bruiloft van een buurvrouw. Maar er heeft een metamorfose plaatsgevonden, ze heeft haar plek gevonden in de wereld, letterlijk en figuurlijk, ze heeft van haar leven kunst gemaakt. Of zoals ze zelf zegt: “Mijn jaren van persoonlijke bloei zijn aangebroken.” 

Als ik haar wereld binnenstap zijn we meteen weer vertrouwd. Haar huis voelt als thuis, al leven we totaal verschillende levens. Vaak fantaseren we erover om op onze oude dag weer buren te zijn, ergens op een mooie plek in de natuur. Ik verheug me erop.

Ik kan het iedereen aanraden zijn dromen uit te voeren: het brengt wellicht niet dat wat je voor ogen hebt, maar het is altijd een verrijking.

Saskia Leenes 


Er zijn helaas geen filmpjes van optredens, maar je kunt hier wel luisteren naar Saskia Leenes die zingt in Dull Schicksal. En ook hier, (inclusief het kraken van de platenspeler)

Saskia deelt verhalen en beelden over haar leven in Hongarije op Facebook


Kijk hier voor een overzicht van alle portretten.