Omdat ik Frans in mijn vakkenpakket had, las ik L’Invitée van Simone De Beauvoir (1908-1986) in het Frans. Dat zou me nu niet meer lukken. Als puber vond ik haar niet feministisch genoeg en zag ik de open relatie met Jean Paul Sartre als een knieval naar hem, omdat hij graag met meerdere vrouwen wilde leven.
Later las ik Alle mensen zijn sterfelijk, waarin ze heel precies voelbaar maakt hoe leeg en zinloos een eeuwig leven is. Dat raakte me diep, op een leeftijd dat bijna iedereen zich onsterfelijk waant, werd mij glashelder hoe belangrijk de dood is.
On ne naît pas femme, on le devient.
Simone de Beauvoir
Kijk hier een uitgebreid interview met Simone de Beauvoir Why I’m a Feminist, uit 1975.